جزیره آلکاتراز آمریکا

جزیره آلکاتراز آمریکا در چند کیلومتری ساحل در خلیج سانفرانسیسکو قرار دارد، به عنوان یک مکان تاریخی ملی تعیین شده و توسط خدمات پارک ملی مدیریت می شود. 
بسیاری از جذابیت‌ های نمادین سانفرانسیسکو شامل پل گلدن گیت، تله ‌کابین‌ های معروف و ردیفی از خانه‌ های سبک ویکتوریایی به نام بانوان نقاشی شده است.
یکی از جذاب‌ ترین جاذبه ‌های ایالات متحده، که بازدیدکنندگان را به خاطر داستان های قدیمی، زندانیان بد نام و محیطی دراماتیک در جزیره‌ ای صخره‌ ای نزدیک به سانفرانسیسکو جذب می‌ کند زندان نظامی آلکاتراز است. از سال 1907، زمانی که آلکاتراز به عنوان یک زندان نظامی اعلام شد، میزبان برخی از حیله گرترین و جنایتکاران افراد قرن گذشته بوده است.

این منطقه مهمی برای لانه سازی پرندگان دریایی و محل اولین فانوس دریایی ساحل غربی است و میزبان یک پادگان نظامی بوده و توسط فعالان سرخپوست آمریکایی اشغال شده است. 
تور صورتی که توسط زندانیان و نگهبانان سابق روایت می ‌شود، شما را به راهروهای تاریک، به سلول‌ های تنگ، و از میان مناطق مشترک و محله‌ های کارکنان می ‌رساند. 
جالب ایت بدانید هر ساله صدها ورزشکار در مسابقه سه گانه فرار از آلکاتراز شرکت می کنند و ثابت می کنند که می توان از آلکاتراز شنا کرد و زنده ماند. این رویداد برای اولین بار در سال 1980 برگزار شد و شامل شنای 1.5 مایلی تا سانفرانسیسکو، به اضافه 18 مایلی دوچرخه سواری و 8 مایلی دو بود.

زندان مشهور امریکا در جدول

درباره ی آلکاتراز آمریکا

جزیره آلکاتراز با نام مستعار صخره، جزیره صخره ای در خلیج سانفرانسیسکو، کالیفرنیا، ایالات متحده، مساحت این جزیره 22 هکتار  است و در 2 کیلومتر دور از ساحل واقع شده است.
این جزیره دارای پوشش گیاهی کمی است و زمانی که در سال 1775 توسط ستوان خوان مانوئل دی آیالا مورد کاوش قرار گرفت نام آن را جزیره پلیکان ها گذاشت، زیستگاه پرندگان دریایی بود. 
هفتاد و پنج سال بعد، در سال 1850، رئیس جمهور میلارد فیلمور (1800-1874) دستور رزرو جزیره را برای استفاده نظامی امضا کرد. 
در طول دهه 1850، قلعه ای در آلکاتراز ساخته شد و حدود 100 توپ در اطراف جزیره برای محافظت از خلیج سانفرانسیسکو نصب شد. همچنین در طول این مدت، آلکاتراز خانه اولین فانوس دریایی عملیاتی ساحل غربی شد.
آلکاتراز از اواسط قرن نوزدهم، ابتدا به عنوان یک دژ نظامی جنگ داخلی با اولین فانوس دریایی در ساحل غربی ایالات متحده، سپس به عنوان یک زندان نظامی، و در نهایت به عنوان مهیب ترین زندان فدرال کشور فعال بوده است. 
تنها ده سال پس از بسته شدن آن در سال 1963، آلکاتراز به روی عموم باز شد. امروزه، کشتی های تفریحی آلکاتراز هر سال بیش از 1.7 میلیون نفر را برای بازدید به این جزیره می آورد.
زندان فدرال در جزیره آلکاتراز در آب های سرد خلیج سانفرانسیسکو کالیفرنیا در طول سال های فعالیت خود از سال 1934 تا 1963 برخی از سخت ترین و خطرناک ترین جنایتکاران آمریکا را در خود جای داده بود.
پس از تعطیل شدن زندان به دلیل هزینه های بالای عملیاتی، جزیره برای تقریباً دو سال، از سال 1969، توسط گروهی از فعالان بومی آمریکایی اشغال شد. امروزه، جزیره تاریخی آلکاتراز، که همچنین محل یک زندان نظامی ایالات متحده از اواخر دهه 1850 تا 1933 بود، یک مقصد گردشگری محبوب است.
در مارس 1964، گروهی از بومیان آمریکا ادعای مالکیت جزیره را کردند، با استناد به معاهده ‌ای در سال 1868 با سیوکس که به سرخپوستان اجازه می ‌داد از این منطقه حفاظت کنند، با این حال، آنها آلکاتراز را تنها برای چند ساعت اشغال کردند. در نوامبر 1969 فعالان هندی، از جمله اعضای جنبش سرخپوستان آمریکا، دوباره جزیره را اشغال کردند و خواستار صدور سند جزیره شدند و از ترک آن امتناع کردند تا اینکه در ژوئن 1971 توسط مارشال های فدرال مجبور به ترک آن شدند.

زندانیان معروف جزیره آلکاتراز

از جمله کسانی که در این زندان حضور داشتند، گانگستر بدنام دوران ممنوعیت، آلوین کارپوویچ معروف به آل کاپون، جورج کلی معروف به مسلسل که بین سال های (1895-1954) 17 سال را در آنجا گذراند و محکوم به آدم ربایی بود،  و رابرت فرانکلین استرود معروف به پرنده باز آلکاتراز، جیمز بالجر معروف به سفید برفی و آلوین کارپیس که در طول دهه 1930 چهار سال و نیم را در آنجا گذراند. 
در سال 1962 موضوع فیلمی به نام مرد پرنده آلکاتراز ساخته شد، آل کاپون به آلکاتراز فرستاده شد زیرا حبس او در آتلانتا، جورجیا، به او اجازه داده بود با دنیای خارج در تماس باشد و به اجرای عملیات جنایتکارانه خود در شیکاگو ادامه دهد او همچنین به فساد افسران زندان معروف بود. همه اینها زمانی پایان یافت که او به آلکاتراز فرستاده شد. 
اگرچه ندامتگاه آلکاتراز توانست 450 محکوم را در سلول هایی با ابعاد حدود 3 در 1.5 متر اسکان دهد، اما بیش از 250 زندانی در آن زمان جزیره را اشغال نکرده بودند. 
آلکاتراز همچنین تعدادی از سرخپوستان آمریکایی سرکش را در خود جای داده بود، از جمله 19 هوپی از قلمرو آریزونا که در سال 1895 به دلیل اختلافات زمینی با دولت فدرال به زندان فرستاده شدند. جمعیت زندانیان آلکاتراز در طول جنگ اسپانیا و آمریکا (1898) به افزایش ادامه داد.
زندانیان آلکاتراز در طول سال ‌هایی که در زندان نظامی بودند، هواداران کنفدراسیون و شهروندان متهم به خیانت در طول جنگ داخلی آمریکا (1861-1865) بودند. برای اطلاع از بلیط هواپیما سان فرانسیسکو به سایت تریپ مراجعه کنید.

فرارهای زندان آلکاتراز

فرارهای زندان آلکاتراز

در طول سالها، 14 تلاش برای فرار از زندان آلکاتراز به ثبت رسیده است که شامل 36 زندانی بود. اداره فدرال زندان ها گزارش می دهد که از این فراریان احتمالی، 23 نفر دستگیر شدند، شش نفر در جریان تلاش برای فرار به ضرب گلوله کشته شدند، دو نفر غرق شدند و پنج نفر ناپدید شدند و گمان می رود غرق شده اند.
معروف ترین تلاش برای فرار منجر به نبرد شد، از 2 می تا 4 مه 1946، در آن شش زندانی بر افسران سلول غلبه کردند و توانستند به سلاح دسترسی پیدا کنند، اما کلیدهای لازم برای خروج از زندان را نداشتند.  بنابراین زندانیان دو افسر اصلاح و تربیت را کشتند و 18 تن دیگر را مجروح کردند. 
تفنگداران دریایی ایالات متحده فراخوانده شدند و نبرد با کشته شدن سه تن از زندانیان سرکش و محاکمه سه تن دیگر به پایان رسید که دو تن از آنها به دلیل اعمال خود مجازات اعدام دریافت کردند.
از دیگر فراری های این  زندان می‌ توان به سه زندانی معروف به نام فرانک موریس و دو برادر به نام ‌های ناهای جان و کلارنس انگلین بودند اشاره کرد. 
این سه نفر در تاریخ ۱۱ ژوئن سال ۱۹۶۲ میلادی از سلول‌ هایشان ناپدید شدند، داستان فرار این سه نفر در فیلمی به نام فرار از آلکاتراز به تصویر کشیده شده‌ است. 
با وجود شواهد اندکی که مبنی بر اثبات کشته شدن این نفر تا به حال یافته شده است، دولت و مسئولان وقت زندان آن‌ ها را غرق شده فرض کرد و در نهایت آن ها را در لیست گمشدگان قرار داد.

داستان فرار سه زندانی آلکاتراز

فرانک موریس در ژانویه 1960 به عنوان زندانی  وارد جزیره آلکاتراز شد. موریس که اولین جنایت خود را در سن 13 سالگی انجام داده بود بخش اعظم زندگی خود را پشت میله های زندان گذرانده بود و مدتی را برای جرائمی از نگهداری مواد مخدر گرفته تا سرقت مسلحانه سپری کرده بود. 
گزارش شده موریس از قبل سابقه تلاش برای فرار از زندان را نیز داشت. همدستان موریس، جان و کلارنس آنگلین، که به دلیل سرقت از بانک در آلکاتراز گذرانده بودند، نیز از کهنه سربازان سیستم زندان بودند. 
آنها که همراه با برادر سوم، آلفرد، محکوم شده بودند، در یک ندامتگاه فدرال در آتلانتا در اولین ملاقات با موریس زندانی بودند. جان و کلارنس پس از یک سری تلاش برای فرار، هر دو در اواسط سال 1961 به آلکاتراز فرستاده شدند. 
مرد چهارم، آلن وست، که در نقشه فرار نیز شرکت داشت، در حال گذراندن دوره دوم خود در راک بود. وست نیزادعا کرده که خود مغز متفکر بوده است.
آن ها برای گمراه کردن سربازان زندان سرهای گچی از خود درست کرده بودند که توسط کلارنس آنگلین، جان آنگلین و فرانک موریس آلکاتراز برای پنهان کردن غیبت خود از تختخوابشان استفاده کرده بودند.
موریس و آنگلین ها در ژوئن 1962، زمانی که اقدام به فرار کردند، سه ماه را با قاشق های تیز که از غذا خوری زندان برداشته بودند دریچه های هوای سلول هایشان را حفر کردند. 
علاوه بر این، آنها از کاغذ، صابون و موی انسان از آرایشگاه زندان، سرهای ساختگی واقعی ساختند، و روی یک قایق ساخته شده از 50 کت بارانی شناور بودند. این یکی از مبتکرانه ترین فرارهای زندان در تمام دوران بوده است. 
اما آنچه بعداً اتفاق افتاد، برای چندین دهه مورخان را سرگردان کرده است این بود که اجساد آنها هرگز پیدا نشد و بسیاری را به این فکر واداشت که آیا آنها در خلیج متلاطم سانفرانسیسکو جان باختند یا به ساحل رسیدند.
در سال‌ های پس از آن، نزدیک به شش دهه FBI پرونده خود را در سال 1979 بسته و به این نتیجه رسید که بعید است فراریان از شنای بیش از یک مایل در آب های سرد به سمت ساحل جان سالم به در ببرند.
اما در ژانویه 2018، CBS سانفرانسیسکو نامه ای خطاب به FBI را منتشر کرد که داستان کاملاً متفاوتی را روایت می کرد  و مدعی شد که جنایتکاران از دهه 1960 آزاد بوده اند. 
در آن نوشته شده بود: «اسم من جان آنگلین است. من در ژوئن 1962 با برادرم کلارنس و فرانک موریس از آلکاتراز فرار کردم. من 83 سال دارم و حالم بد است. من سرطان دارم بله، همه ما آن شب موفق شدیم، اما به سختی»
آزمایشگاه FBI نامه را از نظر اثر انگشت و DNA بررسی کرد و دستخط درون آن را تجزیه و تحلیل کرد، اما نتایج قطعی نبود. 

معرفی زندانیان معروف آلکاتراز آمریکا

در زیر ما به معرفی کوتاه زندگی نامه چند زندانی معروف زندان آلکاتراز می پردازیم.

زندانی مشهور آل کاپون

آل کاپون

آل کاپون، با نام آلفونس کاپون، که به آن صورت زخمی نیز می‌گویند، آل کاپون که در سال 1899 در بروکلین نیویورک از پدر و مادری مهاجر فقیر به دنیا آمد، بدنام ترین گانگستر تاریخ آمریکا شد. 
در سال 1920، در دوران اوج ممنوعیت، عملیات چند میلیون دلاری در شیکاگو در غارت ‌گری، فحشا و قمار را انجام داده است. کاپون مسئول بسیاری از اعمال خشونت آمیز وحشیانه، عمدتاً علیه سایر گانگسترها بود. 
معروف ترین آنها کشتار روز ولنتاین در سال 1929 بود که در آن او دستور ترور هفت رقیب خود را صادر کرد. کاپون هرگز به خاطر دزدی ‌اش متهم نشد، اما سرانجام در سال 1931 به دلیل فرار مالیاتی به دست عدالت سپرده شد. 
پس از شش سال و نیم حبس در زندان آلکاتاز کاپون آزاد شد. او در سال 1947 در میامی درگذشت زندگی کاپون و شخصیت گانگستری او در بسیاری از فیلم‌ ها و کتاب‌ های الهام ‌گرفته از کارهایش جاودانه شد.

جورج کلی مسلسل

جورج کلی که به مسلسل یا ماشین تفنگ معروف است یکی از مشهورترین گانگسترهای دوران ممنوعیت است. او در 18 ژوئیه 1895 در خانواده ای ثروتمند ساکن ممفیس، تنسی به دنیا آمد. سال های اولیه کلی به عنوان یک کودک اساساً بدون حاشیه بود و خانواده او را در یک خانواده سنتی بزرگ کردند. اولین نشانه مشکل او زمانی شروع شد که در سال 1917 برای تحصیل در رشته کشاورزی در دانشگاه ایالتی می سی سی پی ثبت نام کرد. 
از ابتدا، جورج به عنوان یک دانش آموز ضعیف بود که بالاترین نمره او (C +) بود. او دائماً با اعضای هیئت علمی در مشکل بود و بیشتر دوران تحصیلی خود را صرف تلاش برای رفع معایب خود کرد.
او به دلیل استفاده زیاد از اسلحه های سنگین تامپسون به کلی مسلسل معروف شد. معروفیت اصلی او در جریان آدم ربایی و گروگان گیری سرمایه دار بزرگ نفت، چارلز فاز اورلش بود که در ژوئیه سال ۱۹۳۳ به دلیل بدرفتاری های او در جریان این آدم ربایی دستگیر شد.

جیمز بالجر

جیمز جوزف بالجر جونیور معروف به وایتی بالجر به عنوان رهبر گروه گانگستری وینتر هیل گنگ در جنوب شهر بوستون توسط پلیس آمریکا تحت تعقیب بود.
جیمز به عنوان خطرناک‌ ترین تبهکارها در جایگاه دوم فهرست اف بی آی آمریکا قرار داشت. او در ۲۲ ژوئن ۲۰۱۱ در پارکینگ ساختمان محل سکونتش در سنتامونیکا دستگیر شد و در ژوئن ۲۰۱۳ دوران محکومیتش آغاز گردید.

او به دلیل کشتن نوزده نفرمجرم شناخته شد وآن را به ۲ دوره حبس ابد متوالی و ۵ سال حبس دیگر محکوم کردند. قبل از آن در سال ۱۹۹۵ سایر همدستان وی محکوم به حبس ‌های کوتاه مدت یا بلند مدت شده بودند.

سرنوشت زندان جزیره آلکاتراز

سرنوشت زندان جزیره آلکاتراز

ندامتگاه فدرال در آلکاتراز در سال 1963 تعطیل شد زیرا هزینه های عملیاتی آن بسیار بیشتر از سایر تأسیسات فدرال در آن زمان بود. در طول سه دهه فعالیت، آلکاتراز در مجموع 1576 زندانی را در خود جای داده بود.
در سال 1969، گروهی از بومیان آمریکا به رهبری ریچارد اوکس، فعال موهاوک جزیره آلکاتراز را اشغال کردند، سرخپوستان ادعای زمین کردند. 
آن ها می خواستند که یک دانشگاه و یک موزه در جزیره ایجاد کنند. بنابراین خود دست به تخریب ساختمان های این جزیره زدند. اوکس آلکاتراز به دنبال مرگ دخترخوانده ‌اش در سال 1970 آنجا را ترک کرد و باقی‌ مانده‌ های اشغالگران،  به دستوررئیس ‌جمهور وقت آمریکا ریچارد ام. نیکسون (1913-1994) آنجا را ترک کردند . 
این جزیره بخشی از منطقه تفریحی ملی گلدن گیت است که در سال 1972 به روی عموم باز شد. زندان آلکاتراز جدید امروزه حدود 1 میلیون گردشگر سالانه بازدید می کنند.
نامه ای منتشر شده است که ظاهراً سرنوشت سه جنایتکار را فاش می کند که بیش از 40 سال پیش یک فرار تاریخی از آلکاتراز انجام دادند و بدون هیچ ردی ناپدید شدند. برای خرید ارزان قیمت بلیط چارتر به سایت تریپ مراجعه فرمائید.

سوالات متداول درباره ی جزیره آلکاتراز آمریکا

جزیره آلکاتراز کجاست ؟

جزیره آلکاتراز آمریکا در چند کیلومتری ساحل در خلیج سانفرانسیسکو قرار دارد، به عنوان یک مکان تاریخی ملی تعیین شده است.

چرا جزیره آلکاتراز معروف است ؟

این جزیره به خاطر داستان های قدیمی، زندانیان بد نام و محیطی دراماتیک در جزیره‌ ای صخره‌ ای نزدیک به سانفرانسیسکو جذاب است.